Czerwończyk nieparek – występowanie
Motyl występuje w skupisku w całej Polsce. Chociaż nie jest on zagrożony w naszym kraju, to jednak w innych regionach Europy zagrożony wyginięciem. Najwięcej przedstawicieli tego gatunku możemy spotkać w północno-wschodniej części kraju – na Podlasiu, Suwalszczyźnie czy części Mazur. Występuje przede wszystkich na łąkach, moczarach, torfowiskach i lasach łęgowych, czyli przy wysokiej wilgotności powietrza. Dodatkowo uaktywnia się również szczególnie przy ciepłej pogodzie.
Czerwończyk nieparek – wygląd
Można dostrzec różnice pomiędzy wyglądem samca i samicy tak samo jak w przypadku motyli Modraszek arion oraz Krasopani hera
- samiec – obydwa pomarańczowe skrzydła posiadają metaliczny połysk. Przednie skrzydło zdobi ciemna plamka, natomiast tylne brunatna przepaska oraz szeroka plama znajdująca się na brzegu skrzydła od wewnętrznej strony.
- samica – analogiczne kolorystyka skrzydeł, jak u samca. Najbardziej widoczną różnicą jest znacznie większa liczba ciemnych plamek równoległych do brzegu bocznego skrzydła. Dodatkowo u samic możemy spotkać się z obecnością brunatnych żyłek przy brzegu skrzydła. Skrzydło tylne jest brunatno-pomarańczowe z pomarańczową przepaską.
Skrzydła mają rozpiętość 30-45 milimetrów.
Czerwończyk nieparek – rozwój
Rozwój czerwończyka nie jest regularny. Oscyluje on pomiędzy dwoma tygodniami, a dwoma miesiącami. Cały proces jest możliwy dzięki specjalnym substancjom wydzielanym przez gąsienice, które nie pozwalają na atak mrówek. Paradoksalnie, zwabione mrówki zamiast żywić się gąsienicami stają się ich obrońcami przed innymi owadami. Larwy czerwończyka mogą być spotykane w towarzystwie właśnie mrówki wścieklicy zwyczajnej.
Czerwończyk nieparek – pożywienie
Czerwończyk nieparek musi poszukiwać pożywienia na wilgotnych terenach. Jest to gatunek roślinożerny, podobnie jak inne motyle pod ochroną, toteż skupia się na poszukiwaniu rośliny żywicielki. Szczaw, przede wszystkim szczaw wodny stanowi podstawowe pożywienie czerwończyka. Jest on niezbędny elementem do rozwoju czerwończyka we wcześniejszych fazach życia. Występuje on przede wszystkim na wilgotnych mokradłach.
Czerwończyk nieparek – rozmnażanie
Proces ten rozpoczyna się, wczesną wiosną, a kończy najpóźniej w ostatnich dniach czerwca czerwca. To właśnie po zimie gąsienice wylęgują się z zimujących jaj. Wtedy zaczynają żerować na roślinie żywicielskiej, którą w przypadku czerwończyka nieparka jest szczaw wodny. Na początku czerwca przepoczwarzają się, a poczwarka jest koloru brunatnego. Dopiero około połowy czerwca następuje wylęg dorosłych motyli.