Mrówka pniakowa – występowanie
Mrówka pniakowa to gatunek dość powszechnie występujący nie tylko w Polsce, ale również w innych częściach Europy. Przede wszystkim można go spotkać na Wyżynie Sandomierskiej, ale również w innych regionach kraju. Zamieszkują głównie lasy. Na miejsce powstawania nowego gniazda wybierają zazwyczaj martwe pnie ściętych lub ułamanych drzew.
Mrówka pniakowa – wygląd
Wymiary królowej oscylują w granicach 8-11 mm, natomiast robotnic 3,5-9 mm – są one podobne wielkościowo do Mrówki rudnica. Mrówka pniakowa posiada ciało pokryte bardzo krótkimi, odstającymi włoskami. Ciała ubarwione w odcieniach trzech kolorów – rudego, czarnego oraz brązowego. Duże robotnice mają rudą głową. Niektóre z osobników mają brunatną plamę o różnej wielkości oraz kształcie. Głowa małych robotnic jest zazwyczaj ciemniejsza, niż większych osobników. Tułów robotnic różni się od królowej – mają one rudy tułów, w przeciwieństwie do czerwonego królowej. W porównaniu z innymi gatunkami mrówka pniakowa charakteryzuje się znacznie mniejszym odwłokiem, niż inni przedstawiciele tego gatunku. W przedniej części żółtorudy, dalej ciemniejszy.
Mrówka pniakowa – rozwój
Mrówka pniakowa, podobnie jak Mrówka łąkowa i inne gatunki z tej rodziny, wykazuje zachowania pasożytnicze. Królowe po locie godowym oraz rójce poszukują gniazd innych gatunków, między innymi pierwomrówki łagodnej. Zabijają jej królową, po czym przejmują kontrolę nad pozostałymi robotnicami. W dalszej części cyklu życia liczba pierwomrówek zmniejsza się, dzięki czemu robi się miejsce dla większej liczby mrówek pniakowych. Królowa wykorzystuje robotnice, aby te wychowywały jej potomstwo. Robotnice zajmują się także budową gniazda oraz wyszukiwaniem pożywienia. Bronią się poprzez opryskiwaniem napastnika jadem w postaci kwasu mrówkowego. Różnią się od innych rudych mrówek wysokością kopca – mrówka pniakowa nie buduje wysokich kopców. Opcjonalnie nowe gniazda mogą powstać z podziału istniejącego, niekoniecznie z pasożytnictwa.
Mrówka pniakowa – pożywienie
Mrówka pniakowa w dużej mierze żywi się bezkręgowcami, które spożywane są przez robotnice i dostarczane do królowej. Innym pokarmem dla królowej i robotnic mrówki pniakowej jest spadź pozyskiwana z mszyc oraz inne soki roślinne.
Mrówka pniakowa – rozmnażanie
Okres godowy, czyli tak zwana rójka, przypada na lipiec oraz sierpień. Wtedy właśnie uskrzydlone samice wraz z samcami wylatują w lot godowy, w trakcie którego następuje kopulacja. Samce niemal od razu po zapłodnieniu samic giną. Samice natomiast poszukują miejsca do schronienia i rozwoju swojego przyszłego potomstwa, czyli gniazd pierwomrówek. Jeśli jesteście ciekawi jak inne mrówki pod ochroną zachowują się w takiej sytuacji – sprawdźcie nasze pozostałe wpisy!