Owady pod ochroną » Mrówki » Mrówka łąkowa

Mrówka łąkowa

Mrówka łąkowa – występowanie

Mrówka łąkowa w Polsce objęta jest ochroną, ze względu na rzadkość występowania. Możemy ją spotkać niemal wyłącznie na Wyżynie Sandomierskiej. Gatunek południowopalearktyczny. Poza granicami naszego kraju zamieszkuje przede wszystkim suche regiony Europy oraz Azji, takie jak pastwiska, łąki oraz stepy. Czasami zakłada swoje gniazda na skraju lasów, jednak przede wszystkim skupiają się na znalezieniu suchego miejsca do swojego rozwoju.

Mrówka łąkowa – wygląd

Podobnie jak Mrówka smętnica i innych gatunków z tej rodziny, królowa mrówki łąkowej wyróżnia się wymiarami na tle swoich robotnic. Osiąga ona długość w granicach 9,5 mm – 11,5 mm. Robotnice mrówki łąkowej posiadają wymiary od 4,5 do 9,5 milimetra. Głowa posiada owłosienie, szczególnie jej brzeg oraz spód, podobnie jak tułów i pierwsze części odwłoka. Można je poznać także po szczecinkach dookoła oczu. Mrówka łąkowa posiada, tak jak kilka innych gatunków, brunatnoceglastą środkową część ciała.

Mrówka łąkowa – rozwój

Nie zakładają gniazd w sposób samodzielny, a poprzez przejęcie ich od innych gatunków, takich jak pierwomrówka łagodna oraz pierwomrówka podziemna. Opcjonalnie mogą założyć własne gniazdo w momencie, gdy młoda królowa zostanie przyjęta do gniazda satelitarnego. Wtedy można wybudować mrowisko z udziałem robotnic mrówki łąkowej. Można je poznać przede wszystkim po bardzo bujnej trawie wokół, nawet w warunkach niesprzyjających. Postawanie gniazda mrówki łąkowej ma bardzo pozytywny wpływ na glebę, dzięki czemu trawy mogą wręcz nienaturalnie dobrze się rozwijać w otoczeniu tego mrowiska. W przypadku zagrożenia używają jadu w kwasie mrówkowym, którym opryskują intruza na swoim terenie. Nie posiadają żadnego innego mechanizmu obronnego w postaci żądła.

Mrówka łąkowa – pożywienie

Mrówka łąkowa żywi się przede wszystkim spadzią (podobnie jak Mrówka północna), czyli słodką cieczą pochodzącą z drzew. Występuje ona na igłach oraz gałęziach drzew iglastych, ale również niektórych drzewach liściastych. Mogą także spożywać bezkręgowce. Podobnie jak w przypadku zakładania gniazda, mrówka łąkowa także wykazuje symptomy pasożytnicze. Śledzą poszukujące pokarmu mrówki innego gatunku, po czym zabierają im transportowane pożywienie.

Mrówka łąkowa
April Nobile / © AntWeb.org

Systematyka – Mrówka łąkowa

  • Domena: Eukarionty
  • Królestwo: Zwierzęta
  • Typ: Stawonogi
  • Gromada: Owady
  • Rząd: Błonkoskrzydłe
  • Podrząd: Trzonkówki
  • Infrarząd: Żądłówki
  • Rodzina: Mrówkowate
  • Podrodzina: Formicinae
  • Plemię: Formicini
  • Rodzaj: Formica
  • Gatunek: Mrówka łąkowa

Mrówka łąkowa – rozmnażanie

Lot godowy samca i samicy następuje na przełomie maja oraz czerwca. Opcjonalnie możliwa kolejna rójka od końca sierpnia do końca września. Samiec zapładnia samicę w locie, po czym umiera. Inne mrówki pod ochroną zachowują się bardzo podobny sposób. Samica ma za zadanie znaleźć odpowiednie środowisko, w którym będzie mogła rozwijać dalsze potomstwo.